Κατά διαταγή της Ήρας οι Τιτάνες πήραν τον Διόνυσο, το νεογέννητο γιο του Δία, παιδί κερασφόρο στεφανωμένο με φίδια, και παρά τις μεταμορφώσεις του, το έκαναν κομμάτια. Τα κομμάτια τα έβρασαν σ’ ένα καζάνι, ενώ από το έδαφος, εκεί όπου είχε πέσει το αίμα του Διόνυσου, φύτρωσε ροδιά ο Διόνυσος όμως, πού η γιαγιά του η Ρέα τον έσωσε και τον συναρμολόγησε ξανά, ήρθε πάλι στη ζωή . Η Περσεφόνη, πού τώρα ο Δίας της εμπιστεύθηκε τη φροντίδα του Διόνυσου, τον πήγε στον Αθαμαντα, βασιλιά του Ορχομενού, και στη γυναίκα του την Ινώ, πού τούς έπεισε να αναθρέψουν τον Διόνυσο στο γυναικωνίτη, μεταμφιεσμένων σε κοπέλα. Αλλά η Ήρα δεν στάθηκε δυνατόν να ξεγελαστεί, και τιμώρησε το βασιλικό ζευγάρι με τρελά, έτσι πού ο Αθάμας σκότωσε το γιο τους Κλέαρχο παίρνοντας τον για ελάφι (1).
β. Ύστερα, ο Ερμής καθ’ υπόδειξη του Δία, μεταμόρφωσε προσωρινά τον Διόνυσο σε κατσίκι η κριάρι, και τον πήγε στις νύμφες ΜακρΙδα, Νύσα, Ερατώ, Βρομιη και Βάκχη, στη Νύσα του όρους Ελικώνα. Αυτές έβαλαν τον Διόνυσο σ’ ένα σπήλαιο, τον κανάκεψαν, τον τάισαν μέλι, και για τις υπηρεσίες τους αυτές ο Δίας έβαλε κατόπιν τις μορφές τους ανάμέσα στ’ άστρα ονομάζοντας τις Υάδες. Και στο όρος Νύσα ο Διόνυσος επινόησε το κρασί, πού γι’ αυτό κυρίως δοξάζεται (2).
Όταν ο Διόνυσος ανδρώθηκε, παρά τη θηλυπρέπεια όπου τον είχε οδηγήσει η διαπαιδαγώγηση του, η Ήρα τον αναγνώρισε σαν γιο του Δία, άλλά τον τρέλανε κιόλας . Ο Διόνυσος περιπλανήθηκε σ’ όλο τον κόσμο συνοδευόμενός από τον παιδαγωγό του τον Σειληνό και από τον έξαλλο Στράτο των Σατύρων και των Μαινάδων, πού όπλα τους ήταν το ραβδί το τυλιγμένο με κισσό και μ’ ένα κουκουνάρι στην κορυφή του, ο λεγόμενός θύρσος, και σπαθιά και φίδια και οι εκφοβιστικοι ταυρόφθογγοι. Ο Διόνυσος ταξίδεψε στην Αίγυπτο φέρνοντας μαζί του το κλήμα’ και στη Φάρο ο βασιλιάς Πρωτεύς τον δέχτηκε φιλόξένα . Ανάμέσα στους Λίβυους του Δέλτα του Νείλου, απέναντι από τη Φάρο, βρίσκοντάν μερικές , Αμαζόνες βασίλισσες πού ο Διόνυσος τις κάλεσε να βαδίσουν μαζί του ενάντια στους Τιτάνες και να παλινορθώσουν το βασιλιά ‘Άμμωνα στο Βασίλειο άπ’ όπου είχε εκδιωχθεί. Η νίκη επί των Τιτάνων από τον Διόνυσο και η παλινόρθωση του βασιλιά ‘Άμμωνα ήταν ή παλαιότερη από τις πολλές στρατιωτικές επιτυχίες του Διόνυσου (3). .
γ. Ύστερα ο Διόνυσος στράφηκε ανατολικά και τράβηξε για την Ινδία. Φτάνοντας στον Ευφράτη συνάντησε αντίσταση από το βασιλιά της Δαμασκού, πού τον έγδαρε ζωντανό, άλλά έχτισε γέφυρα πάνω στον ποταμό με κισσό και κλήματα ύστερα άπ’ αυτό, τίγρης σταλμένη από τον πατέρα του Δία τον βοήθησε να περάσει τον ποταμό Τιγρητα. Αφού συνάντησε μεγάλη αντίσταση στο δρόμο του, Ο Διόνυσος έφτασε στην Ινδία και κατέκτησε ολόκληρη τη χώρα πού τη δίδαξε την τέχνη της αμπελοκαλλιέργειας, δίνοντας της επίσης νόμους και ιδρύοντας μεγάλες πόλεις (4).
δ. Κατά την επιστροφή του ο Διόνυσος συνάντησε την αντίσταση των Αμαζόνων, πού μια ορδή τους την κυνήγησε μακριά ως την ‘Έφεσο. Μερικές απ’ αυτές βρήκαν καταφύγιο στο Ναό της ‘Άρτεμης, όπου ζουν ακόμη οι απόγονοι τους άλλες το έσκασαν στη Σάμο, και ο Διόνυσος τις ακολούθησε με πλοία και σκότωσε τόσες πολλές πού το πεδίο της μάχης ονομάστηκε Πάναιμα. Κοντά στο Φλοιό μερικοί από τούς ελέφαντες πού ο Διόνυσος είχε φέρει από την Ινδία ψόφησαν, και τα κόκαλά τους εξακολουθούν να τα δείχνουν (5).
ε. Κατόπιν ο Διόνυσος επέστρεψε στην Ευρώπη μέσω Φρυγίας, όπου η γιαγιά του Ρέα τον εξάγνισε από τούς πολλούς φόνους πού είχε διαπράξει κατά τη διάρκεια της τρέλας του, και τον μύησε στα μυστήρια της. Ύστερα ο Διόνυσος εισέβαλε στη Θράκη άλλά ή συνοδεία του δεν πρόφτασε να αποβιβαστεί στις εκβολές του ποταμού Στρυμόνα, όταν ο Λυκούργος, βασιλιάς των Ηδωνών, πρόβαλε λυσσαλέα αντίσταση με μια βουκέντρα, και αιχμαλώτισε ολόκληρο το Στράτο, εκτός από τον ίδιο τον Διόνυσο πού βούτηξε στη θάλασσα και βρήκε καταφύγιο στο σπηλαίο της Θέτιδας . Η Ρέα, έξω φρένων άπ’ αυτή την ήττα, βοήθησε τούς αιχμάλωτους να δραπετεύσουν, και έκανε τον Λυκούργο να τρελαθεί και να σκοτώσει το γιο του Δρύαντα χτυπώντας τον μ’ ένα τσεκούρι ενώ πίστευε ότι κατακόβει ένα κλήμα. προτού ξαναβρεί τα λογικά του ο Λυκούργος είχε αρχίσει να πετσοκόβει από το πτώμα τη μύτη, τ’ αφτιά, και τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών και ολόκληρη ή γη της Θράκης έμεινε κατάξερη από τη φρίκη για το έγκλημα του Λυκούργου. ‘Όταν ο Διόνυσος, επανερχόμενός από τη θάλασσα, ανάγγειλε ότι αυτή ή ξηρασία θα συνεχιζόταν αν ο Λυκούργος δεν θανατωνόταν, οι Ηδωνοί τον πήγαν στο όρος Παγγαίο, όπου αγρία άλογα του σπάραξαν το σώμα (6).
ζ. Ο Διόνυσος δεν συνάντησε άλλη αντίσταση στη Θράκη, αλλά ταξίδεψε στην πολυαγαπημένη του Βοιωτία όπου επισκέφθηκε τη Θήβα και κάλεσε τις γυναίκες να πάρουν μέρος στα ξεφαντώματα του στον Κιθαιρώνα. Ο Πενθεύς, βασιλιάς της Θήβας, δεν βρήκε της αρέσκειας του την άσεμνη εμφάνιση του Διόνυσου, και τον συνέλαβε μαζί με όλες τις Μαινάδες του, άλλά τρελάθηκε και αντί ν’ αλυσοδέσει τον Διόνυσο αλυσόδεσε έναν ταύρο. Οι Μαινάδες δραπέτευσαν πάλι και ξεχύθηκαν ξέφρενες στα βουνά όπου βάλθηκαν να σπαράξουν τα μοσχαράκια . Ο Πενθεύς επιχείρησε να τις σταματήσει εκείνες όμως, φλογισμένες από κρασί και θρησκευτική έκσταση, τον διαμέλισαν. Μπροσταρισα στο μακελειό μπήκε η μητέρα του ‘Αγαύη, κι αυτή ήταν πού του ξερίζωσε το κεφάλι (7).
η. Στον Ορχομενό οι τρεις θυγατέρες του Μινύα, ονομαζόμενες , Αλκιθόη, ΛευκΙππη και ΑρσΙππη ή , Αριότιππη ή Αρσινόη, αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στα ξεφαντώματα, αν και τις προσκάλεσε ο ίδιος ο Διόνυσος πού εμφανίστηκε με μορφή κοριτσιού. Ύστερα ο Διόνυσος άλλαξε εμφάνιση, έγινε διαδόχικά λιοντάρι, ταύρος και πάνθηρας, και τις τρέλανε . Η Λευκίππη προσφερε το γιο της Ιππασο για θυσία – είχε διαλεχτεί με κλήρο – και οι τρεις αδελφές, αφού τον σπάραξαν και τον καταβρόχθισαν, πήραν ξέφρενες τα βουνά ώσπου τελικά ο ‘Ερμής τις μεταμόρφωσε σε πουλιά, αν και μερικοί λένε ότι ο Διόνυσος τις μεταμόρφωσε σε νυχτερίδες (8). Ο φόνος του Ίππασου εορτάζεται κάθε χρόνο στον Ορχομενό κατά την εορτή τη λεγόμενη Αγριώνια «προσκληση σε αγριότητα» , οπότε οι πιστές καμώνονται ότι αναζητούν τον Διόνυσο, και ύστερα, αφού συμφωνήσουν ότι ο Διόνυσος πρέπει να βρίσκεται μακριά μαζί με τις Μούσες, κάθονται κύκλο και λένε αινίγματα, ώσπου ο Ιερέας του Διόνυσου ξεχύνεται από το ναό του μ’ ένα σπαθί και σκοτώνει αυτήν πού θα πιάσει πρώτη (9).
θ. Όταν όλη η Βοιωτία αναγνώρισε τη θεϊκότητα του Διόνυσου, αυτός έκανε μια περιήγηση στα νησιά του Αιγαίου σπέρνοντας χαρά και τρόμο όπου κι αν πήγε. Φτάνοντας στην Ικαρία ανακάλυψε ότι το πλοίο του δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψει, και νοίκιασε ένα άλλο από κάτι ναυτικούς Τυρρηνούς πού ισχυρίστηκαν ότι πήγαιναν για τη Νάξο. Αλλά αποδείχτηκε ότι οι Τυρρηνοι ήταν πειρατές, και χωρίς να γνωρίζουν τη θεϊκή ιδιότητα του Διόνυσου, στράφηκαν κατά την Ασία με σκοπό να τον πουλήσουν εκεί δούλο. Ο Διόνυσος έκανε να φυτρώσει από το κατάστρωμα ένα κλήμα και να τυλίξει το κατάρτι, ενώ κισσός περίζωσε τα ξάρτια’ επίσης μεταμόρφωσε τα κουπιά σε φίδια και τον εαυτό του σε λιοντάρι γεμίζοντας το σκάφος με φάσματα ζώων και ήχους αυλών, έτσι πού οι πειρατές πήδησαν στη θάλασσα και έγιναν δελφίνια (10).
ι. Στη Νάξο ο Διόνυσος συνάντησε την ωραία ‘Αριάδνη, πού την είχε εγκαταλείψει ο Θύσεις, και αμέσως την παντρεύτηκε. Η Αριάδνη του γέννησε τον Οινοπίωνα, τον Θόα, τον Σταφυλο, τον Λάτραμη, τον Ευανθη και τον Ταυροπόλιδα. Αργότερα, ο Διόνυσος τοποθέτησε το νυφικό στεφάνι της ανάμέσα στ’ αστερία (11).
κ. Από τη Νάξο ο Διόνυσος πήγε στο Αργός και τιμώρησε τον Περσέα, πού στην αρχή του εναντιώθηκε και σκότωσε πολλούς οπαδούς του, τρελαίνοντας τις , Αργίτισσες: άρχισαν να τρώνε τα παιδιά τους ωμά. Ο Περσεύς έσπευσε να παραδεχτεί το λάθος του και εξευμένισε τον Διόνυσο χτίζοντας ναό προς τιμή του.
λ. Τελικά, αφού εδραίωσε τη λατρεία του σ’ όλο τον κόσμο, ο Διόνυσος ανέβηκε στον ουρανό, και τώρα κάθεται στα δεξιά του Δία σαν ένας από τούς Δώδεκα Μεγάλους . Η Εστία, θεά πού δεν της άρεσε η αυτοπροβολή, παραιτήθηκε υπέρ του Διόνυσου από τη θέση της στην επίσημη τράπεζα, δεδομένου ότι χαιρόταν με την κάθε δικαιολογία πού της επέτρεπε να γλιτώσει από τις ζηλόφθονες φαγωμάρες της οικογένειας της και γνωρίζοντας ότι μπορούσε πάντοτε να υπολογίζει στην ήσυχη άλλά θερμή υποδοχή σε οποιαδήποτε ελληνική πόλη θα της έκανε ευχαρίστηση να επισκεφτεί. Ο Διόνυσος ύστερα κατέβηκε μέσω Λερνας στον Τάρταρο, όπου δωροδόκησε την Περσεφόνη με ένα μύρτο για να απελευθερώσει την πεθαμένη μητέρα του Σεμέλη . Η Σεμέλη ανέβηκε μαζί του στο ναό της ‘Άρτεμης στην Τροιζηνα άλλά για να μη ζηλέψουν άλλες ψυχές και στενοχωρηθούν, της άλλαξε το όνομα και τη σύστησε στους άλλους Ολύμπιους ως Θυώνη. Ο Ζευς έθεσε διαμέρισμα στη διάθεση της, και η Ήρα κράτησε οργίλη άλλά καρτερική σιωπή
The post ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ appeared first on hellasforce.
from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/elliniki-mithi-charaktiras-ke-erga-tou-dionisou/
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου