Η Άρτεμις, αδελφή του Απόλλωνα, περιφέρεται αρματωμένη με τόξο και βέλη, και σαν τον αδελφό της έχει τη δύναμη να στέλνει λοιμούς η ξαφνικό θάνατο στους θνητούς, άλλά και να τούς γιατρεύει. Είναι ή προστάτιδα των μικρών παιδιών και όλων των νεογέννητων ζώων, άλλά επίσης αγαπάει το κυνήγι, ιΔίαίτερα του ελαφιού.
β. Μια μέρα, όταν η Άρτεμις ήταν ακόμη τριών χρόνων, ο πατέρας της Ζευς, στου οποίου τα γόνατα ήταν καθισμένη, τη ρώτησε τι δώρα θα ήθελε. Η ‘Άρτεμις απάντησε στη στιγμή:
- Σε παρακαλώ, δώσε μου αιώνια παρθένια τόσα ονόματα όσα έχει και ο αδελφός μου Απόλλων , τόξο και βέλη σαν τα δικά του , το αξίωμα να φέρνω το φως κροκωτό κυνηγετικό χιτώνα με κόκκινη μπορντούρα ως τα γόνατα , εξήντα νεαρές ωκεάνιες νύμφες όλες της ίδιας ηλικίας, για τιμητικές ακολούθους μου είκοσι ποτάμιες νύμφες από τον Αμνισό της Κρήτης για να φροντίζουν τα ποδήματα μου και να ταΐζουν τα κυνηγετικά σκυλιά μου όταν δεν θα κυνηγάω , όλα τα βουνά του κόσμου και τέλος οποιαδήποτε πόλη θα ήθελες να διαλέξεις για μένα, αλλά μία θα μου ήταν αρκετή γιατί έχω σκοπό να ζω στα βουνά τον περισσότερο καιρό. Δυστυχώς; οι ετοιμόγεννες γυναίκες θα με επικαλούνται, δεδομένου ότι η μητέρα μου η Λητώ με κουβάλησε στην κοιλιά της και με γέννησε χωρίς πόνους και γι’ αυτό οι Μοίρες με έκαναν προστάτιδα του τοκετού (1).
γ . Η Άρτεμις τεντώθηκε για να φτάσει τα γενιά του Δία κι αυτός χαμογέλασε υπερήφανα λέγοντας:
- Με παιδιά σαν κι εσένα δεν έχω ανάγκη να φοβάμαι το ζηλιάρικο θυμό της ‘Ήρας! Θα τα έχεις όλα αυτά και ακόμη περισσότερα: όχι μία, άλλά τριάντα πόλεις και μερτικό σε πολλές άλλες, τόσο στην κυρίως χώρα όσο και στο αρχιπέλαγος και σε ορίζω φύλακα των δρόμων και των λιμανιών τους (2).
δ. Η Άρτεμις τον ευχαρίστησε, πήδησε από τα γόνατα του και πήγε πρώτα στα Λευκά ‘Όρη της Κρήτης και ύστερα στον ποταμό Ωκεανό όπου διάλεξε πολυάριθμες εννιάχρονες νύμφες για ακολούθους της οι μητέρες τους πολύ ευχαρίστως τις άφησαν να φύγουν (3). Ύστερα η ‘Άρτεμις, με προσκληση του Ηφαίστου, επισκέφτηκε τούς Κύκλωπες στη νήσο Λιπαρά, και τούς βρήκε να σφυρηλατούν μια ποτίστρα για τα άλογα του Ποσειδώνα. Ο Βροντής, πού είχε εντολές να κάνει ότι θα του ζητούσε η Άρτεμις, την πήρε στα γόνατα του άλλά επειδή δεν της άρεσαν οι αγάπες του, η Άρτεμις του ξεκόλλησε μια τούφα τρίχες από το στήθος του όπου του έμεινε γυμνό μπάλωμα ως την ήμέρα του θανάτου του , θα νόμιζε κανείς ότι είχε ψώρα. Οι νύμφες είχαν τρομοκρατηθεί από την αγρία όψη των Κυκλώπων και από το θόρυβο του σιδηρουργείου τους – φυσικό άλλωστε, αφού τα κοριτσάκια, όταν είναι άτακτα, οι μητέρες τους τα φοβερίζουν με τον Βρόντη, τον Άργη ή τον Στερόπη. Αλλά η Άρτεμις είπε θαρρετά στους Κύκλωπες να παρατήσουν για λίγο την ποτίστρα του Ποσειδώνα και να της φτιάξουν ένα ασημένιο τόξο, φαρέτρα και βέλη, και σε αντάλλαγμα θα τούς έδινε να φανέ το πρώτο θήραμα πού θα χτυπούσε (4). Με αυτά τα όπλα η Άρτεμις πήγε στην Αρκαδία, όπου ο Πάν είχε κατάπιαστεί να κομματιάζει έναν λύγκα για να ταΐσει τις σκύλες του και τα κουτάβια τους . Ο Πάν χάρισε στην Άρτεμη τρία κυνηγόσκυλα από εκείνα με τα πεσμένα αφτιά, ασπροκόκκινα τα δύο και με βούλες το ένα, πού όλα μαζί είχαν τη δύναμη να φέρνουν σέρνοντας στις φωλιές τους ζωντανά λιοντάρια, καθώς και επτά γοργοπόδαρα κυνηγόσκυλα από τη Σπάρτη (5).
ε. Η Άρτεμις έπιασε δύο ζευγάρια κερασφόρες ελαφίνες ζωντανές, τις έζεψε σ’ ένα χρυσό άρμα με χρυσά χαλινάρια και πήρε δρόμο κατά τα βόρεια, πάνω από το θρακικό όρος Αίμο. Τον πρώτο της δαυλό από πεύκο τον έκοψε από τον ‘Όλυμπο της ΜυσΙας και τον άναψε στη χόβολη ενός δέντρου πού είχε χτυπηθεί από κεραυνό. Δοκίμασε το ασημένιο τόξο της τέσσερις φορές: οι δύο πρώτοι στόχοι της ήταν δέντρα ο τρίτος, ένα άγριο θηρίο, ο τέταρτος, μια πόλη άδικων ανθρώπων (6).
ζ . Η Άρτεμις γύρισε ύστερα στην Ελλάδα όπου οι Αμνισιάδες νύμφες ξέζεψαν τις ελαφίνες της, τις ξύστρισαν, τις τάισαν με τριφύλλι πού μεγαλώνει γρήγορα, από τα βοσκοτόπια της ‘Ήρας, το ίδιο πού τρώνε τα άλογα του Δία, και τις πότισαν μέσα από χρυσές ποτίστρες (7).
η. Κάποτε ο Ποταμός-θεός , Αλφειός, γιος της Θέτιδας, τόλμησε να ερωτευτεί την ‘Άρτεμη και την κυνήγησε άπ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας άλλά η Άρτεμις έφτασε στους Λετρίνους της ‘Ηλίας (ή λένε μερικοί, μακριά ως τη νήσο Ορτυγία κοντά στις Συρακούσες), όπου άλειψε το προσωπό της και τα προσωπα των νυμφών της με άσπρη λάσπη έτσι ώστε δεν ξεχώριζε από την υπόλοιπη συντροφιά. Ο Αλφειός αναγκάστηκε να αποχωρήσει ακολουθούμενός από κοροϊδευτικά γέλια (8).
θ. Η Άρτεμις απαιτεί από τις συντρόφους της την ίδια τέλεια αγνότητα όπως αύτη πού εφαρμόζει ή ίδια. Όταν ο Ζευς είχε αποπλανήσει μια άπ’ αυτές, την Καλλιστώ, θυγατέρα του Λυκάονα, η Άρτεμις προσεξε ότι η Καλλιστώ ήταν έγκυος. τη μεταμόρφωσε σε αρκούδα και φώναξε στα σκυλιά, πού θα την είχαν κατάσπαράξει αν δεν την άρπαζε από τον ουρανό ο Ζευς, ο οποίος αργότερα έβαλε τη μορφή της ανάμέσα στα άστρα. Αλλά μερικοί λένε ότι ο ίδιος ο Ζευς μεταμόρφωσε την Καλλιστώ σε αρκούδα και ότι η ζηλιάρα Ήρα τα κανόνισε ώστε ή ‘Άρτεμις να την κυνηγήσει κατά λάθος. Το παιδί της Καλλιστους, ο Αρκάς, σώθηκε και έγινε ο πρόγονος των Αρκάδων (9) .
ι. Σε άλλη περίπτωση, ο Ακταίων, γιος του Αρισταίου, ακουμπισμένος σ’ ένα βράχο κοντά στον Ορχομενό, έτυχε να δει την ‘Άρτεμη να λούζεται σ’ ένα ρυάκι, όχι μακριά από εκεί, και στάθηκε να κοιτάξει. Για να μην τυχόν τολμήσει ύστερα ο ‘κταίων να καυχηθεί στους συντρόφους του ότι η ‘Άρτεμις παρουσιάστηκε γυμνή μπροστά του, αυτή τον μεταμόρφωσε σε ελάφι, και με τούς δικούς του πενήντα κυνηγετικούς σκύλους, τον έκανε κομμάτια
The post ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Χαρακτήρας και έργα της Άρτεμις appeared first on hellasforce.
from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/elliniki-mithi-charaktiras-ke-erga-tis-artemis/
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου