και να επιτυγχάνουμε δόξες με πανανθρώπινο όφελος, εμπνευσμένοι από την εθνική μας παράδοση και ενισχυμένοι από το προγονικό πνεύμα της ατομικής ή ομαδικής ανδρείας στα πεδία των αναμετρήσεων με εχθρούς, αλλά και κακοί χειριστές των επιτευγμάτων μας. Διότι θεωρούμε το χρέος μας ολοκληρωμένο με μια νίκη και επαναπαυόμαστε στην ευπιστία που είναι τέκνο της αφέλειας. Και τούτο είναι αποδεδειγμένο από γεγονότα εμπιστοσύνης στην πολιτική, που αποτελεί εφαλτήριο και ανθρώπων που επιδιώκουν διά της πολιτικής ικανοποίηση των τάσεων πλουτισμού και πλεονεξίας κατά τον Αριστοτέλη, ή και άλλων προσωπικών φιλοδοξιών που ενίοτε τους καθιστούν όργανα αλλοτρίων συμφερόντων και δόλιων σκοπιμοτήτων.
Περαιτέρω είμαστε ειδικοί στο να αντιπαλεύουμε με προσωπικότητες που θεοποιούσαμε. Χρειάζεται επιχειρηματολογία; Νικήσαμε στον Μαραθώνα το 490 π.Χ. και στη Σαλαμίνα το 480, αλλά εξοστρακίσαμε τους ηγέτες της νίκης, τον Μιλτιάδη και τον Θεμιστοκλή. Ο μόνος που παρέμεινε ίνδαλμα ήταν ο Λεωνίδας, γιατί έπεσε μαχόμενος στις Θερμοπύλες. Στο θέατρο Διονύσου οι Αθηναίοι δόξαζαν τον Σοφοκλή για τα τελειότερα επιτεύγματα του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά ο τραγωδός πέθανε από πείνα. Την ίδια μοίρα είχε κι ο Αριστοφάνης. Πολύ φοβάμαι ότι τα ίδια θα πάθαινε κι ο Περικλής, αν δεν τελευτούσε τον βίο στον λοιμό του δευτέρου έτους του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Ο Θουκυδίδης πέθανε εξόριστος. Ο Σωκράτης φαρμακώθηκε από την πόλη που κατέστησε πανανθρώπινο πνευματικό σύμβολο. Τον Ιωάννη Καποδίστρια δολοφόνησαν οι Μαυρομιχαλαίοι, όργανα των πολιτικών κι ο Κωλέττης, ένας εκ των ηθικών αυτουργών του εγκλήματος, παρίστανε τον φουστανελοφόρο επιβήτορα κυρίας στα σαλόνια της παρισινής «ελίτ». Αργότερα τον Κολοκοτρώνη τον καταδίκασαν σε θάνατο οι δικαστές του βασιλιά κι ο Εγγλέζος εισαγγελέας, ο Μάνσον, τον Μακρυγιάννη το ίδιο, τον Ανδρούτσο τον δολοφόνησαν και νεκρό τον κατασυκοφάντησαν. Τον αρχιτέκτονα της Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον καταδίκασαν ερήμην σε θάνατο. Η ιεραρχία τον «αφόρισε»!
Με επικεφαλής τον αρχιεπίσκοπο και άλλα όργανα του βασιλιά, λιθοβολούσαν το είδωλό του κι αναθεμάτιζαν στο Πεδίο του Άρεως εκείνον που λάτρευαν τον Αύγουστο του 1920! Στον νεκρό Νίκο Καζαντζάκη αρνήθηκαν παραμονή για μια νύχτα σε εκκλησία των Αθηνών, μέχρι να ξημερώσει και να μεταφερθεί η σορός στην Κρήτη. Ο «Μαύρος Καβαλάρης» της Μικρασιατικής εκστρατείας, ο Πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας, πέθανε πάμφτωχος στο σιδερένιο κρεβάτι εκστρατείας στο νοικιασμένο ερημόσπιτο και ντυμένος με κοστούμι «δανεισμένο». Αν κάποιος αναρωτηθεί ποιες ήταν οι προεκτάσεις των αναφερομένων, οι απαντήσεις είναι εύκολες.
Οι ολοκληρωτικές καταστροφές, όπως στον εικοσιεπταετή Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.Χ.)(που ερείπωσε την κοιτίδα του πνευματικού πολιτισμού, ο διχασμός στρατιωτικών και πολιτικών από τον δεύτερο χρόνο της Επανάστασης, οι πολιτικές επιπλεύσεις του Μαυροκορδάτου, του Κωλέττη, η Βαυαροκρατία και οι ολέθριες συνέπειές της, η δυναστεία των Γλύξμπουργκ, ο διχασμός, η Μικρασιατική Καταστροφή, ο εμφύλιος του 1946-49, η Κυπριακή Καταστροφή μετά το ηθικό μεγαλείο της ΕΟΚΑ και το χουντικό πραξικόπημα του ’74. Η βαθιά αντικειμενική ανάλυση των πραγμάτων δυόμισι χιλιετιών καταλήγει στο αβίαστο συμπέρασμα, ότι οι Έλληνες δημιουργούμε με την ανδρεία και την αξιοπρέπεια θαύματα, που εξουδετερώνουμε με την ευπιστία και την αφέλεια, εμπιστευόμενοι τα μεγαλεία της αυτοθυσίας στην πολιτική, που δεν είναι πάντα αποτέλεσμα σοφής λαϊκής επιλογής. Και είναι κραυγαλέα τα δείγματα πολιτικών αναρριχήσεων μοιραίων προσώπων που προκάλεσαν ολέθρους στο ευρύ φάσμα της ζωής της πατρίδας.
Παρέλαβαν ανθούσα πατρίδα και παρέδωσαν καμένη γη. (Ε.Λεμπέση, εκδ. «Φίλων»σελ:121-160, «…η πολιτική σημασία του βλάκα που μπορεί να φθάσει μέχρι του αξιώματος του προέδρου»… Δεν επιθυμώ συγκεκριμενοποιημένες αναφορές για ευνόητους λόγους, αλλά οι ανωθρώσκοντες καπνοί από τις καταστροφές είναι αισθητοί απ’ όσους δεν κλείνουν τα μάτια, η τουρκοκρατία είναι ορατή σε κάθε πολίτη κοινής λογικής, η φτώχια θρηνεί με αναφιλητά από το ένα μέχρι το άλλο πρωί, η κλεψιά επαίρεται και οι απατεώνες κομπάζουν και προκαλούν με αναισχυντία που εξευτελίζει. Εάν ο λαός δεν αξιώσει από την παιδεία την αναγκαία αγωγή ηθικής αποκατάστασης και ανόρθωσης του σχηματιζόμενου Έλληνα, η αφέλεια, η εξάρτηση και η ευπιστία, συνοδοιπορούσες με την αδιαφορία και την ανοχή της άρνησης, θα παραδίδουν στο μέλλον πολίτες άχρηστους, που αντί δάφνη δόξας θα επισωρεύουν ήττες και ταπείνωση στην πατρίδα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΑΝΟΣ
(http://www.giannisspanos.com)
The post Εμείς οι Έλληνες είμαστε προικισμένοι από τον Δημιουργό να επιτελούμε ιστορικά θαύματα… appeared first on hellasforce.
from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/emis-ellines-imaste-prikismeni-apo-ton-dimiourgo-na-epiteloume-istorika-thavmata/
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου