Ο Απόλλων ο γιος του Δία από τη Λητώ ήταν εφταμηνίτικο, άλλά οι θεοί μεγαλώνουν γρήγορα. Η Θέμις τον τάισε νέκταρ και αμβροσία, και όταν ξημέρωσε η τέταρτη ημέρα, ο Απόλλων ζήτησε τόξο και βέλη, πού ο ‘Ήφαιστος του τα προμήθευσε αμέσως. Φεύγοντας από τη Δήλο ο Απόλλων το βαλε κατευθείαν για το όρος Παρνασσός όπου κρυβόταντο φίδι Πύθων, ο εχθρός της μητέρας του και με τα βέλη του ο Απόλλων. Τραυμάτισε βαριά τον Πύθωνα. Ο Πυθων ξέφυγε στο Μαντείο της Μητέρας Γης στους Δελφούς πόλη πού ονομαζόταν έτσι προς τιμή του τέρατος Δελφύνης, συντρόφου του Πύθωνα , ο Απόλλων όμως είχε την τόλμη να τον ακολουθήσει μέσα στο Ιερό, και εκεί τον αποτελείωσε δίπλα στο Ιερό χάσμα (1).
β . Η Μητέρα Γη ανέφερε αυτό το κακούργημα στον ΔΙα, ο οποίος όχι μόνο προσταξε τον Απόλλωνα να πάει στα Τέμπη για να εξαγνιστεί, άλλά ίδρυσε και τα Πύθια, τούς αγώνες προς τιμή του Πύθωνα, πού ο Απόλλων θα ήταν ο προστάτης τους σε ένδειξη μετανοίας. Εντελώς απτόητος ο Απόλλων αδιαφόρησε για τη διαταγή του Δία να πάει στα Τέμπη. Αντί για τα Τέμπη, πήγε στην Αιγιαλεία συνοδευόμενός από την Άρτεμη’και ύστερα, επειδή ο τόπος δεν του άρεσε, σάλπαρε για την Τάρα της Κρήτης, όπου την τελετουργία την έκανε ο βασιλιάς Καρμάνωρ (2).
γ. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ο Απόλλων πήγε και βρήκε τον Πάνα, τον ανυπόληπτο γερο τραγοπόδη Αρκάδα θεό, και αφού τον κατάφερε να του αποκαλύψει την τέχνη της προφητείας, κατέλαβε το Δελφικό Μαντείο, και κράτησε την ιέρεια του, πού λεγόταν Πύθια, στην υπηρεσία του.
δ. Ή Λητώ, μαθαίνοντας τα νέα, έφτασε μαζί με την ‘Άρτεμη στους Δελφούς, όπου πήγε λίγο παραπέρα για να εκτελέσει κάποια δική της τελετουργία σ’ ένα Ιερό άλσος. . ο γίγας Τιτυός της διέκοψε τις προσευχές και επιχείρησε να τη βιάσει, όταν, ακούγοντας ξεφωνητά, ο Απόλλων και η Άρτεμις έφτασαν τρέχοντας και σκότωσαν τον Τιτυό με κατάιγισμό από βέλη , εκδίκηση πού ο Ζευς, πατέρας του Τιτυού, είχε την καλοσύνη να τη θεωρήσει ευσεβή. Στον Ταρταρο, ο Τιτυός βασανιζόταν ξαπλωμένος χάμω, με τα χέρια και τα πόδια: του γερά καρφωμένα στο έδαφος έπιανε, ούτε λίγο ούτε πολύ, εννιά πλέθρα τόπο, και δύο γύπες του έτρωγαν το συκώτι (3).
ε. Κατόπιν, ο Απόλλων σκότωσε το σάτυρο Μαρσύα, ακόλουθο της θεάς Κυβέλης. Ιδού πως έγινε αυτό. Μια μέρα η Αθηνά έφτιαξε έναν διπλό αυλό από κόκαλα ελαφιού, και έπαιζε μ’ αυτόν σε ένα συμπόσιο των θεών. Στην αρχή δεν μπορούσε να κατάλάβει γιατί η Ήρα και η Αφροδίτη γελούσαν πνιχτά πίσω από τα χέρια τους, μολονότι ή μουσική της φαινόταν να τέρπει τις άλλες θεότητες ξεμάκρυνε λοιπόν μόνη της και πήγε σ’ ένα δάσος της Φρυγίας, όπου ξανάπιασε τον αυλό δίπλα σ’ ένα ρυάκι και κοίταξε την εικόνα της στο νερό ενώ έπαιζε. Καθώς αντιλήφθηκε μεμιάς πόσο αστεία εμφάνιση έπαιρνε το προσωπό της μ’ αυτό το κοκκίνισμα και μ’ αυτά τα φουσκωμένα μάγουλα, πέταξε κάτω τον αυλό και. ξεστόμισε μια κατάρα γι’ αυτόν πού θα τον μάζευε.
ζ. Ο Μαρσύας υπήρξε το αθώο θύμα αυτής της κατάρας. Έπεσε πάνω στον αυλό, πού δεν πρόφτασε να τον φέρει στα χείλη του, κι αυτός άρχισε να παίζει μόνος του, εμπνευσμένος από την ανάμνηση της μουσικής της Αθηνάς βάλθηκε τότε ο Μαρσύας να γυρίζει εδώ κι εκεί στη Φρυγία, στην ακολουθία της Κυβέλης, και να τέρπει τούς αδαείς χωρικούς. Οι χωρικοί φώναξαν ότι ούτε ο ίδιος ο Απόλλων δεν θα μπορούσε να παίξει καλύτερη μουσική, ακόμη και με τη λύρα του, και ο Μαρσύας είχε την ανοησία να μην τούς φέρει αντιρρήσεις έπ’ αυτού. τούτο φυσικά προκάλεσε την οργή του Απόλλωνα ο οποίος κάλεσε τον Μαρσύα σε διαγωνισμό όπου ο νικητής θα μπορούσε να επιβάλει οποίαδήποτε τιμωρία ήθελε στο χαμένο. Ο Μαρσύας δέχτηκε, και ο Απόλλων κάλεσε τις Μούσες για κριτές . Ο αγώνας αποδείχτηκε Ισόπαλος, δεδομένου ότι οι Μούσες μαγεύτηκαν εξίσου από τα δύο όργανα, ώσπου ο Απόλλων φώναξε στον Μαρσύα:
- Σε προκαλώ να κάνεις με το όργανο σου ότι μπορώ να κάνω εγώ. Να το αναποδογυρίσεις, και να παίζεις ενώ ταυτόχρονα θα τραγουδάς.
η. Αυτό, με τον αυλό, είναι έκδηλα ακατόρθωτο, και ο Μαρσύας δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην πρόκληση. , Αλλά ο Απόλλων αναπόδογύρισε τη λύρα του και τραγούδησε τόσο γοητευτικούς ύμνους προς τιμή των ολύμπιων θεών ώστε οι Μούσες δεν μπόρεσαν να κάνουν άλλο παρά να τον ανακηρύξουν νικητή. Τότε, παρ’ όλη την προσποιητή γλυκύτητα του, ο Απόλλων πήρε από τον Μαρσύα εκδίκηση ιδιαίτερα σκληρή: τον έγδαρε ζωντανό και τέντωσε το δέρμα του σ’ ένα πεύκο (η σ’ έναν πλάτανο, λένε μερικοί) κοντά στην πηγή του ποταμού που έχει σήμέρα το όνομα του (4).
θ. Κατόπιν ο Απόλλων νίκησε και σε δεύτερο μουσικό αγώνα, με κριτή αυτή τη φορά το βασιλιά Μίδα και με ηττημένο τον Πάνα. Έκτοτε, αναγνωρισμένος πλέον θεός της μουσικής,. ο Απόλλων έπαιζε με την επταχορδη λύρα του στα συμπόσια των θεών. ‘Ένα άλλο από τα καθήκοντά του ήταν να φυλάει τα κοπάδια των ζώων πού οι θεοί είχαν στην Πιερία άλλά το καθήκον αυτό ο Απόλλων το μεταβίβασε αργότερα στον Ερμή (5).
ι. Αν και αρνείται να δεθεί με γάμο, ο Απόλλων έχει αποκτήσει παιδιά με πολλές νύμφες και θνητές ανάμέσα τους με τη Φθία, από την οποία έγινε πατέρας του Δώρου και των αδελφών του’ και με τη Θάλεια τη Μούσα, από την οποία έγινε πατέρας των Κορυβάντων και με την Κορωνίδα, από την οποία έγινε πατέρας του ‘ Ασκληπιού’ και με την , Άρια, από την οποία έγινε πατέρας του Μιλήτου και με την Κυρηνη, από την οποία έγινε πατέρας του Αρισταίου (6).
κ. Ο Απόλλων αποπλάνησε επίσης τη νύμφη Δρυόπη πού έβοσκε τα κοπάδια του πατέρα της στο όρος Οίτη συντροφιά με τις φίλες της, τις Αμαδρυάδες. Ο Απόλλων μεταμφιέστηκε σε χελώνα, πού όλες έπαιξαν μαζί της, και όταν ή Δρυόπη τον έβαλε στον κόρφο της, αυτός μεταμορφώθηκε σε φίδι πού σφύριζε, τρόμαξαν οι. Αμαδρυάδες κι έφυγαν, και ο Απόλλων έκανε δική του τη Δρυόπη . Η Δρυόπη γέννησε του Απόλλωνα τον ‘Άμφισσα, ο οποίος ίδρυσε την πόλη Οίτη και έχτισε ναό για τον πατέρα του εκεί η Δρυόπη υπηρέτησε ως ιέρεια ώσπου κάποια μέρα οι .Αμαδρυάδες την έκλεψαν και άφησαν στη θέση της μια λεύκα (7).
λ. Ό Απόλλων δεν σημείωνε πάντοτε επιτυχίες στον ερωτά. Σε μια περίπτωση προσπάθησε να κλέψει τη Μάρπησσα από τον Ίδα, άλλά εκείνη έμεινε πίστη στο σύζυγό της. Σε άλλη, ο Απόλλων κυνήγησε τη Δάφνη, την ορεινή νύμφη, ιέρεια της Μητέρας Γης, κόρη του ποταμού Πηνειού της Θεσσαλίας άλλά όταν την πρόφτασε, η Δάφνη κάλεσε φωνάζοντας τη Μητέρα Γη, η οποία, την κρίσιμη στιγμή, την εξαφάνισε στέλνοντας τη στην Κρήτη όπου η Δάφνη έγινε γνωστή ως Πασιφάη. Στη θέση της η Μητέρα Γη άφησε μια δάφνη, απ’ όπου ο Απόλλων έφτιαξε ένα στεφάνι για να παρηγορηθεί (8).
μ .Η απόπειρα του Απόλλωνα κατά της Δάφνης, πρέπει να προσθέσουμε, δεν ήταν ξαφνική παρόρμηση . Ο Απόλλων ήταν από καιρό ερωτευμένος μαζί της, και είχε προκαλέσει το θάνατο του αντίζηλου του Λεύκιππου, γιου του ΟΙνόμαου, ο οποίος μεταμφιέστηκε σε κορίτσι και πήρε μέρος στα βουνίσια ξεφαντώματα της Δάφνης . ο Απόλλων, μαθαίνοντας το αυτό με τη μαντεία, συμβούλευσε τις ορεινέ νύμφες να λουστούν γυμνές για να βεβαιωθούν ότι όλα τα μέλη της συντροφιάς τους ήταν γυναίκες η άπάτη του Λεύκιππου αποκαλύφθηκε μεμιάς, και οι νύμφες τον έκαναν κομμάτια (9).
ν. Ήταν επίσης ή περίπτωση του όμορφου νέου Υάκινθου, πριγκιπόπουλου της Σπάρτης, πού τον ερωτεύτηκε όχι μόνο ο ποιητής Θάμυρις – ο πρώτος άνδρας πού σαγηνεύτηκε από άτομο του φύλου του – άλλά και ο ίδιος ο Απόλλων, ο πρώτος θεός πού έκανε το ίδιο. Ο Απόλλων δεν βρήκε στον Θάμυρη σοβαρό αντίζηλο αφού τον άκουσε να καυχιέται ότι ξεπερνούσε τις Μούσες στο τραγούδι, ο Απόλλων μοχθηρά τούς το πρόφτανε, και ευθύς εκείνες αφαίρεσαν από τον Θάμυρη την όραση και τη φωνή και τον έκαναν και ξέχασε πως παίζεται η άρπα. Άλλά ο Δυτικός ‘Άνεμος συμπαθούσε κι αυτός τον Υάκινθο, και ζήλεψε τρελά τον , Απόλλωνα, ο οποίος κάποια μέρα μάθαινε το αγόρι να ρίχνει το δίσκο, όταν ο Δυτικός ‘Άνεμος έπιασε το δίσκο στον αέρα, τον έστρεψε κατάπάνω στο κεφάλι του’ Υάκινθου και τον σκότωσε. Από το αίμα του βλάστησε το λουλούδι Υάκινθος, πού απάνω του διακρίνονται ακόμη τα αρχικά του γράμματα (10).
ξ. Μόνο μια φορά προκάλεσε ο Απόλλων την οργή του Δία μετά την περίφημη συνωμοσία για την εκθρόνιση του. Αυτό συνέβη όταν ο γιος του Απόλλωνα Ασκληπιος, ο γιατρός, έκανε την άποκότιά να αναστήσει έναν πεθαμένο, και έτσι να στερήσει από τον ‘Άδη έναν υπήκοο· ο ‘Άδης υπέβαλε φυσικά τα παράπονα του στον ‘Όλυμπο, ο Ζευς σκότωσε τον Ασκληπιο μ’ έναν κεραυνό, και ο Απόλλων για εκδίκηση σκότωσε τούς Κύκλωπες. Ο Ζευς έγινε έξω φρένων με την απώλεια των οπλουργών του, και θα έριχνε για πάντα τον Απόλλωνα στον Ταρταρο, αν η Λητώ δεν τον παρακαλούσε να τον συγχωρήσει και δεν αναλάβαινε την υποχρέωση ότι ο γιος της θα διορθωνόταν . Η ποινή μειώθηκε σε ενός έτους σκληρή δουλειά πού ο Απόλλων θα την εξέτινε στις στάνες με τα πρόβατα του βασιλιά των Φερών Άδμητου. Υπακούοντας στη συμβουλή της Λητούς ο , Απόλλων όχι μόνο εξέτισε ταπεινά την ποινή του άλλά και έκανε πολλά καλά στον ‘Άδμητο .
ο. Έχοντας μάθει πια το μάθημά του ο Απόλλων έγινε έκτοτε κήρυκας της μετριοπάθειας σε όλα τα πράγματα: οι φράσεις Γνώθι σαυτόν και Μηδέν αγαν βρίσκοντάν συνεχώς στα χείλη του. Κατέβασε τις Μούσες στους Δελφούς από το ενδιαίτημα τους στον ‘Ελικώνα, ημέρεψε την ξέφρενη τρελά τους, και μπήκε αρχηγός τους σε χορούς κόσμιους και μετρημένους
The post ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Χαρακτήρας και έργα του Απόλλωνα appeared first on hellasforce.
from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/elliniki-mithi-charaktiras-ke-erga-tou-apollona/
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου