Καλοβολεμένος στην άπιστη Δύση ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν

Εάν οι Αμερικάνοι δεν είχαν, για μια σειρά από γνωστούς στρατηγικούς λόγους, εντάξει την Τουρκία στους ευρωατλαντικούς θεσμούς μεταπολεμικά, η χώρα θα ήταν σήμερα κάτι μεταξύ Αιγύπτου και Πακιστάν: ένα κράτος με υπερπληθυσμό και με πολλά πραξικοπήματα. Είναι μέσω των δυτικών θεσμών ασφαλείας, κυρίως αυτόν του ΝΑΤΟ, που «εκσυγχρονίστηκε» η Τουρκία και απέκτησε αποτελεσματικό πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο. Υπογραμμίζω αυτή τη θέση-υπόθεση, διότι πολλά γράφονται, λέγονται και ακούγονται τελευταία, ειδικά μετά την άνοδο του Ταγίπ Ερντογάν στην προεδρία, για μια «Νέα» (Yeni) Τουρκία των Ισλαμιστών που θέλει να αφήσει πίσω την «κεμαλική παρένθεση», όπως χαρακτήρισε τα περίπου 75 χρόνια της κυριαρχίας των «δυτικόφιλων» Κεμαλιστών και της κοσμικής πορείας που χάραξε ο Μουσταφά Κεμάλ προς τη Δύση ο έτερος του ισλαμικού διδύμου και τώρα Πρωθυπουργός, ο Αχμέτ Νταβούτογλου.

Δεν ενδιαφέρεται η Τουρκία των Ισλαμιστών, μας λένε, για ένταξη σε μια έτσι και αλλιώς πολλαπλά ταλανιζόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, αλληθωρίζει, μας λένε, προς την Οργάνωση για τη Συνεργασία στη Σαγκάη, επιστρέφει στη Μέση Ανατολή, ανακαλύπτει την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Άνοιξε πανιά και πετάει η «Yeni» Τουρκία, αυτονομείται πολιτικο-οικονομικά και στρατιωτικά και αφήνει πίσω της την «καφίρ», δηλαδή την άπιστη Δύση.

Η εντύπωση αυτή ενισχύεται από τις ατέρμονες πλέον δηλώσεις του κυρίαρχου διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου, αλλά κυρίως του Ερντογάν, του Μεγάλου (Μπουγιούκ) Ηγέτη, που σχεδόν καθημερινά μιλά απαξιωτικά για τη Δύση. Όταν, μετά τις πρόσφατες μαζικές συλλήψεις άνω των 20 αντιπολιτευόμενων δημοσιογράφων, η ΕΕ εξέδωσε ανακοίνωση ότι οι συλλήψεις δεν ήταν συμβατές με τις ευρωπαϊκές αξίες, ένας οργισμένος Ερντογάν συμβούλευσε την Ευρωπαϊκή Ένωση «να ασχολείται με τα δικά της και να κρατά τις γνώμες της για τον εαυτό της». Δεν είμαστε πλέον η «παλιά» Τουρκία, υπογράμμισε, και «δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας» από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, προχωρώντας ένα βήμα μπροστά, προσκάλεσε τους στις Βρυξέλλες να επισκεφθούν τη χώρα του, «αν θέλουν να μάθουν περί δημοκρατίας».

Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε για μας στις Βρυξέλλες, συνέχισε, «ούτε και αν μας θέλουν για συνεταίρους». Λίγες μέρες πριν και στη διάρκεια της επίσκεψης του Πάπα στη χώρα του, ο ισλαμιστής ηγέτης ξεσπάθωσε κατά όλων των δυτικών χριστιανικών κρατών: «Δεν τους αρέσουμε εμείς οι μουσουλμάνοι», είπε, «τους αρέσει μόνο το πετρέλαιο, ο χρυσός, τα διαμάντια και τα φτηνά εργατικά χέρια των μουσουλμάνων». Η Δύση, τόνισε, «θέλει τους μουσουλμάνους νεκρούς και θέλει να βλέπει τα παιδιά μας να πεθαίνουν».

Με αφορμή τέτοιες και παρόμοιες τοποθετήσεις και από πολλούς άλλους της συνομοταξίας Ερντογάν, δημιουργείται, καλλιεργείται, ακόμη και εμπεδώνεται, μια αντίληψη ότι η Τουρκία γυρίζει την πλάτη της στην ΕΕ αλλά και στη Δύση και πως αναζητά καινούργια πράσινα λιβάδια στη Μέση Ανατολή και στην Ασία για να δράσει και να μεγαλουργήσει, απελευθερωμένη από τα «δεσμά» της Δύσης. Ουκ ολίγοι υιοθετούν και αναμεταδίδουν την αντίληψη αυτή. Μάλιστα, προχωρούν και πάρα πέρα, σε εικασίες και σενάρια ως προς τις καταστροφικές συνέπειες της «απώλειας» της Τουρκίας για τη Δύση και τον… πολιτισμό. Σε Ελλάδα και Κύπρο, οι της καθεστηκυίας τάξης τρομοκρατούνται και ταυτόχρονα τρομοκρατούν μη τυχόν, χωρίς ευρωπαϊκό έρμα, εξαγριωθεί εντελώς το θεριό και τότε …αλίμονο στη «μικρή Ελλάδα» και στη «λιλιπούτια» Κύπρο.

Όσοι πραγματικά ανησυχούν είτε για έτσι, ή για αλλιώς, ας ηρεμήσουν. Η «Γενί» Τουρκία, όπως και η «παλιά», δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Αγκυροβολημένη στη Δύση θα μένει. Διότι είναι στη Δύση που θα βρίσκεται πάντα η κότα που γεννά τα χρυσά αυγά.

Δεν είναι ούτε στη Σαγκάη, ούτε πουθενά αλλού. Διότι είναι στη Δύση και μόνο εκεί που η Τουρκία μπορεί να έχει και το σκύλο χορτασμένο και την πίτα ολόκληρη. Και είναι επειδή βρίσκεται στο ΝΑΤΟ που μπορεί και συνεχίζει να κατέχει ένα μεγάλο μέρος της Κύπρου με 40.000 ΝΑΤΟϊκά εκπαιδευμένους και αμερικάνικα εξοπλισμένους Τούρκους στρατιώτες.

Και όχι μόνο. Είναι λόγω της συμμετοχής της στους ευρωατλαντικούς πολιτικούς-οικονομικούς θεσμούς και θεσμούς ασφαλείας, που ο κάθε Ερντογάν και ο κάθε Νταβούτογλου και όσοι τους προηγήθηκαν, και αυτοί που θα τους ακολουθήσουν, μπορούν ασταμάτητα και με το αζημίωτο, πάντοτε, να παραγοντίζουν σε διεθνή φόρα ως παραγωγοί ασφάλειας, ακόμη και αρετής. «Ο Σομόζα είναι μπάσταρδος» φέρεται να είχε πει ο υπουργός Εξωτερικών του Αμερικανού Προέδρου Ρούσβλετ για τον φιλοαμερικανό δικτάτορα της Νικαράγουα. «Ναι», του απάντησε ο Ρούσβλετ, «αλλά είναι δικός μας μπάσταρδος».

Έτσι πορεύθηκε και έτσι θα πορεύεται η Τουρκία, ανεξάρτητα από τις φωνασκίες. Αν αναπτύσσει την περίοδο αυτή με τους ισλαμιστές μια φαινομενικά ανεξάρτητη πολιτική προς Ανατολάς είναι γιατί επιδιώκει, όπως ανέκαθεν, να την εξαργυρώσει στις δυτικές καγκελαρίες, με προτίμηση πάντοτε αυτήν της Ουάσινγκτον. Αναγνωρίζει η Άγκυρα ότι μόνο η Ουάσινγκτον έχει τη ικανότητα να ανταμείβει, αλλά και να τιμωρεί. Γι” αυτό και γνωρίζει μέχρι πού να τραβήξει το σχοινί.

Εκ του ασφαλούς οι «προκλήσεις» προς τη Δύση

Ως ΝΑΤΟϊκή χώρα έκανε στρατιωτικά γυμνάσια με τους Κινέζους στο έδαφός της. Μούγκρισαν οι Αμερικάνοι, αλλά το κατάπιαν. Όμως, με το γείτονά της τον Πούτιν δεν αποτολμά να κάνει τέτοιου είδους γυμνάσια. Γιατί άραγε; Μπίζνες δισεκατομμυρίων κάνει μαζί του. Στρατιωτικά γυμνάσια γιατί, άραγε, δεν κάνει; Της απαγορεύεται και το καταλαβαίνει. Γι’ αυτό. Διαπραγματεύτηκε ένα σχεδόν χρόνο για αγορά υψηλής τεχνολογίας αντιπυραυλικών συστημάτων από την Κίνα, ένα γεγονός που κρατείτο στα πρωτοσέλιδα για μήνες. Και ως τρανή απόδειξη της δήθεν αυτονομίας της από τη Δύση. Τελικά, τι έγινε; Τούτη τη φορά, το «μούγκρισμα» των Αμερικανών δεν ήταν για επίφαση. Και έβαλε η Άγκυρα την ουρά στα σκέλια. Διότι της διεμήνυσε η Ουάσινγκτον ότι αν επιλέξει κινεζικά θα υπάρξουν αυτόματα μια σειρά από συνέπειες, αρχίζοντας με την απόσυρση του αμερικανικής κατασκευής αντιπυραυλικού συστήματος Πάτριοτ, που το ΝΑΤΟ ανέπτυξε στην Τουρκία για να την προστατεύσει από μια… αιμάσσουσα Συρία. Ναι, ζήτησε προστασία από το ΝΑΤΟ έναντι της Συρίας η «Μπουγιούκ» Τουρκία. Και θερμοπαρακαλεί την Ουάσινγκτον να δημιουργήσει ζώνη απαγόρευσης στη Συρία. Μόνη της γιατί δεν την αναπτύσσει; Και τον Άσαντ γιατί δεν τον ανατρέπει μόνη της; Και στην Οργάνωση για τη Συνεργασία στη Σαγκάη γιατί δεν πάει; Γιατί, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θα πρέπει πρώτα ν’ αποχωρήσει εθελοντικά από το ΝΑΤΟ. Όμως, έξω από τη Δύση, και ο σκύλος χορτασμένος και η πίτα ολόκληρη δεν γίνεται.

Παραγοντίζει και πλουτίζει λόγω Δύσης

Θα ήταν ευχής έργον αν η Τουρκία όδευε πραγματικά προς την Ανατολή, για να βρει το πεπρωμένο της και το χαμένο της μεγαλείο. Όμως αντιλαμβάνονται ορθά στην Άγκυρα, αντίθετα με τη Δύση και την ΕΕ, ότι η Ανατολή μόνο περιφερειακό λόγο και ρόλο τής προσφέρει. Ενώ στη Δύση εξυπηρετείται, βολεύεται, παραγοντίζει και πλουτίζει. Υπάρχει, δηλαδή, πεδίο αποτελεσματικής δράσης για Αθήνα και Λευκωσία κυρίως στην ΕΕ, για να πειθαναγκασθεί η Άγκυρα να παίξει με τους κανόνες του παιγνιδιού και όχι με τους δικούς της. Πολιτική βούληση χρειάζεται αλλά και η αυτογνωσία ότι υφίστανται εθνικά αλλά και κρατικά συμφέροντα τα οποία Αθήνα και Λευκωσία μπορούν και πρέπει να υπερασπισθούν.

Πολιτικά ανάπηρη

Ταυτόχρονα έχουμε και το τουρκικό θέατρο Καμπούκι με την ΕΕ. Δεν την έχει ανάγκη, λέει εκκωφαντικά. Το αντίθετο συμβαίνει. Χωρίς ένταξη στην ΕΕ, η Τουρκία παραμένει πολιτικά, αλλά και ψυχολογικά, ανάπηρη. Για να μην εκπέσει ο ρόλος της σε στρατηγικά ζητήματα από ουσιαστικό σε συμβουλευτικό, η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί στη ΕΕ. Επιπλέον, υφίσταται και λειτουργεί και το «σουλτανικό» της σύνδρομο. Δεν είναι δυνατόν να βρίσκονται εντός ΕΕ η «μικρή» Ελλάδα και η «λιλιπούτεια» Κύπρος και να είναι η «Μπουγιούκ» Τουρκία εκτός. Σε ποδοσφαιρικούς όρους είναι υποτιμητικό, προσβλητικό και απαράδεκτο να διεξάγεται Τσιάμπονς Λιγκ με αυτόματο αποκλεισμό της Άγκυρας και να συμμετέχουν δικαιωματικά Αθήνα και Λευκωσία. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς τις πάγιες αρχές της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από το 1923 ξέρουν ότι δεν επιτρέπεται να μη συμμετέχει η Τουρκία σε θεσμούς και οργανισμούς που συμμετέχει η Ελλάδα. Ανατρέπονται, κατά την Άγκυρα, οι ισορροπίες της Λωζάνης. Πόσο δε μάλλον να συμμετέχει σε τέτοια συστήματα και ένα, κατά την Άγκυρα, κράτος «φάντασμα», η Κύπρος.

Μάριος Ευρυβιάδης

The post Καλοβολεμένος στην άπιστη Δύση ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν appeared first on hellasforce.

from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/kalovolemenos-stin-apisti-disi-o-tourkos-proedros-erntogan/

via IFTTT