Ε.Β.Χ.
«Είναι προφανές ότι είναι αδύνατον να προχωρήσουμε χωρίς πνευματική, πολιτιστική και εθνική αυτοδιάθεση. Κάθε χώρα πρέπει μεν να έχει στρατιωτική, τεχνολογική και οικονομική ισχύ, αλλά, ωστόσο, το κύριο στοιχείο, το οποίον θα κρίνει την επιτυχία της, είναι η ποιότης των πολιτών, η ποιότης της κοινωνίας: η γνωστική, πνευματική και ηθική ισχύς των. Οικονομική ανάπτυξη, ευμάρεια και γεωπολιτική επιρροή – όλα αυτά απορρέουν, εν τέλει, από τις κοινωνικές συνθήκες. Εξαρτώνται από το εάν οι πολίτες μιας δεδομένης χώρας θεωρούν εαυτούς ως ένα έθνος, μέχρι ποίου βαθμού ταυτίζονται με την Ιστορία των, τις Αξίες και Παραδόσεις των, καθώς και από το εάν είναι ηνωμένοι μέσω κοινών σκοπών και ευθυνών.» Τάδε έφη Βλαδίμηρος Πούτιν, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε ένα βαρυσήμαντο λόγο του, εκφωνηθέντα ενώπιον των αρίστων της ρωσικής κοινωνίας προ ενός έτους, τον Σεπτέμβριον του 2013.
Τα Έθνη είναι «πρωταρχικές αξίες και υποκείμενα της ανθρωπίνης Ιστορίας», όπως παρετήρησε ορθώς ο Ρώσσος Καθηγητής και θεωρητικός της Γεωπολιτικής της Ευρασίας κ. Αλέξανδρος Ντούγκιν (Aleksandr Dugin). Η δε «σωτηρία του Έθνους είναι το ύψιστον καθήκον του Κράτους», όπως επεσήμανε προ ετών ο μέγας Ρώσσος φιλόσοφος, ο νεομάρτυς του Ρωσσικού Έθνους και της Ορθοδοξίας, Αλέξανδρος Σολτζενίτσυν (Aleksandr Solzhenitsyn).
Ευλόγως, λοιπόν, το ζήτημα απασχολεί σοβαρώς την Ρωσσία, δεδομένου ότι η μεγάλη και σπουδαία αυτή χώρα (η «Καρδιά» της χερσαίας, ευρασιατικής μάζας του Πλανήτη μας) υπήρξε, μόλις προσφάτως, το 1991, το πρώτον θύμα της «μεγαλύτερης γεωπολιτικής καταστροφής» του 20ού αιώνος, κατά την εύστοχη διατύπωση του Προέδρου Πούτιν.
Εμάς, άραγε, μας απασχολεί; Στην εποχή μας παριστάμεθα μάρτυρες μιας συστηματικής, αδιάλειπτης και λυσσώδους επιθέσεως κατά των Εθνών.
Τα Έθνη, όλα τα Έθνη, ευρίσκονται στο στόχαστρο ενός ιδιότυπου Ολοκληρωτικού, Μετα-Νεωτερικού, Μετα-Εθνικού Προοδευτισμού (Post-modern, Post-national, Totalitarian Progressivism), ο οποίος βάλλει αδιακρίτως κατά των Πολιτισμών, των Θρησκειών, των Αξιών, των Εθνικών Ταυτοτήτων, των κάθε είδους συλλογικών Παραδόσεων όλων των Λαών της υφηλίου.
Στο σημείο αυτό, χρήσιμον είναι να θυμηθούμε πώς εξηγούσε ένας κορυφαίος Αμερικανός διαμορφωτής Κοινής Γνώμης (opinion leader) – και μετέπειτα Υφυπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Clinton –, ο Strobe Talbott, πριν από 22 χρόνια, την πεποίθησή του για την επερχομένη επικράτηση μιας και μοναδικής Παγκοσμίου Εξουσίας (a single global authority), γράφοντας στο περιοδικό «Time» στις 20 Ιουλίου 1992: «… Εντός των επομένων εκατό ετών τα έθνη, όπως τα γνωρίζουμε, θα έχουν καταστεί άνευ περιεχομένου. Όλα τα κράτη θα αναγνωρίζουν μία και μόνη παγκόσμια αρχή». Η εξέλιξη αυτή, όμως, δεν επιτρέπεται να μας ανησυχεί, διότι, κατά τον εν λόγω Αμερικανό αναλυτή και πολιτικό, όλα τα έθνη «είναι, βασικά, κοινωνικές συμβάσεις, υποκείμενες στις μεταβαλλόμενες περιστάσεις. Ασχέτως του πόσον διαρκή ή και ιερά μας φαίνονται κάποτε, στην πραγματικότητα είναι όλα τεχνητά και προσωρινά.»
Η επίθεση κατά των Εθνών εξελίσσεται, από το 1991 και μετέπειτα, σε τρία επίπεδα:
α) στο πολιτικό επίπεδο: με την μετωπική επίθεση κατά της Αρχής της Εθνικής Κυριαρχίας, η οποία υπήρξε, ιστορικά, κορυφαία κατάκτηση του Ευρωπαϊκού (και του Ανθρωπίνου) Πολιτισμού, σύμβολο και συνάμα κοιτίδα της Δημοκρατίας και σήμερα αποτελεί την ασφαλιστική δικλείδα των Εθνών έναντι της αρπακτικής βουλιμίας και των ηγεμονικών τάσεων του Πλανητικού Ιμπεριαλισμού,
β) στο οικονομικό επίπεδο, με την λεγομένη «Παγκοσμιοποίηση» (sic) της Οικονομίας, δηλαδή μία νέα εκδοχή διεθνοποιημένου Καπιταλισμού, και την επέλαση του μετα-βιομηχανικού (μετα-Φορντικού), χρηματοπιστωτικού «Casino-Capitalism» (ή «Raubtier-Kapitalismus» ή «Turbo-Kapitalismus», όπως τον αποκάλεσαν οι πρώην Καγκελλάριοι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Helmut Schmidt και Gerhard Schroeder),
γ) στο πολιτισμικό-ιδεολογικό επίπεδο, με την ισοπέδωση των εθνικών Παραδόσεων, πολιτισμικών ταυτοτήτων, γλωσσών και συμβόλων και την άνωθεν επιβολή της λεγομένης «Παγκοσμίου Διακυβερνήσεως» (Global Governance), η οποία θέλει να κατασκευάσει τον «παγκόσμιο πολίτη»: εξατομικευμένο, μονο-διάστατο, απο-εθνοποιημένο, θρησκευτικά αποχρωματισμένο, απηλλαγμένο από κάθε παραδοσιακή ταυτότητα και ιδιοπροσωπία, άρα «tabula rasa», ιδανική πλαστελίνη, την οποίαν οι ιθύνοντες της Υπερεθνικής Ελίτ μπορούν να κατεργασθούν σύμφωνα με τα γούστα τους και να την πλάσουν όπως επιθυμούν.
Δούρειος Ίππος της Υπερεθνικής Ελίτ και πολύτιμο «πυρηνικό» υπερόπλο στην εκστρατεία αποδομήσεως και διαλύσεως των ιστορικών εθνών είναι η γιγαντιαία μετακίνηση πληθυσμών και η συνεπακόλουθη εθνοπολιτική αναδιάταξη ολοκλήρων χωρών (κατά το ναζιστικό πρότυπο της “Umvolkung”), που ψευδώς και εκ του πονηρού αποκαλούνται ως «μετανάστευση».
Συνεπώς, οι δυνάμεις εκείνες – της πολιτικής, της κοινωνίας, του πνεύματος – οι οποίες προφασίζονται ότι αγωνίζονται κατά της «Παγκοσμιοποίησης», του Ιμπεριαλισμού, του χρηματοπιστωτικού Καπιταλισμού κ.λ.π., αλλά την ίδια ώρα ανέχονται την αποδόμηση των ιστορικών Εθνών-Κρατών με όχημα την δήθεν «μετανάστευση» (διάβαζε: μαζική εισβολή και εποικισμό του Ελληνικού Μητροπολιτικού Ιστορικού Χώρου) – ή, ακόμη χειρότερα, την χειροκροτούν και την ενθαρρύνουν – είναι είτε παραπλανηθέντες «χρήσιμοι ηλίθιοι» του συστήματος είτε αφόρητοι «φαρισαίοι και υποκριταί»…
The post ΤΑ ΕΘΝΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ appeared first on hellasforce.
from hellasforcehellasforce » | Ανεξάρτητο Ειδησεογραφικό Δίκτυο http://www.hellasforce.com/blog/ta-ethni-sto-stochastro-tis-iperethnikis-elit/
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου